పల్లకిలో పెళ్ళికూతురు...!

అంగరంగ వైభవంగా
అత్తవారింట అడుగుపెట్టు తరుణమది...

తనదయిన నవ జీవితం లోకి
ఆశగా అడుగుపెట్టు వధువుకు
జీవితపు వడి దుడుకులకు
తోలి మజిలీ నేనే అంటోంది ఆ పల్లకి!

పుట్టినింట పుత్తడిబొమ్మకి
మెట్టినింటికి దారి పరచి
కడ దాకా రాలేనన్న సంగతి మరచి
మురిపెంగా నేనున్నా అంటోంది ఆ పల్లకి!

కంటి పాపలా పెంచిన వారు
కంటికోనలు దాటిపోతుంటే
కనులెదుట మనువాడినవాడుండగా
కంటికొలనులో కన్నీరెందుకే అంటోంది ఆ పల్లకి!

మది నిండా మమకారపు ఆలోచనలు సుడిగుండాలయి
యెడ నిండా ఏలుకునే వాడిపై ఏకాగ్రత కుదరక
బరువెక్కిన హృదయముతో భారంగా కూర్చున్న వధువు
భారం కాసేపయినా మోయనివ్వమని ముందుకు కదిలిందా పల్లకి!!!